Anna en Melanie 5 juli 2025

Op 5 juli 2025 mocht ik als trouwambtenaar Anna en Melanie trouwen.

Bij ’t Buytenhuys in Rijsbergen begon ik hun verhaal met:

“Vandaag staan wij aan het begin van een nieuw hoofdstuk van twee dames die zijn opgegroeid in totaal verschillende culturen. De één tussen tulpenvelden en tikkies, de ander tussen Vlaamse frieten en uitspraken als ‘Mijn gedacht’ en ‘Moah Gertje’. Hun roots lagen ver uit elkaar, maar na het uitspeel-niveau van alle beschikbare vrouwen in Nederland en België werd hun Tinder-range maximaal gezet. Het resultaat? Een match met grote gevolgen. Een ongemakkelijke eerste ontmoeting. En inmiddels: een liefde die stormen heeft doorstaan én al één camper heeft overleefd.”

Als trouwambtenaar zijn dit de verhalen waar je stiekem blij van wordt: veel humor, persoonlijk en gevuld met anekdotes die op een bruiloft tot leven komen.

Na de opening volgden de verhalen die zij met hun dierbaren hadden meegemaakt. Als trouambtenaar had ik vooraf bij hun familie en vrienden mooie herinneringen opgehaald. Zo kwam ik erachter dat Melanie is gevormd door een warm, bourgondisch gezin waarin haar oma, Mammie, als een tweede moeder fungeerde. Samen hadden zij een vaste traditie: op spannende momenten namen ze een teug wodka, iets wat we tijdens de ceremonie met liefde hebben voortgezet.

We hebben de carrière als tenniscoach van haar vader zeker niet onbesproken gelaten en hoe Melanie haar ranking slim omhoog werkte door vooral in Wallonië toernooien te spelen… waar het niveau nét iets lager bleek.

Voor Anna draaide het verhaal om sport, chaos en warmte. Skiën vanaf haar derde, hockey met vriendinnen die haar soms zelfs haar handdoek en onderbroek moesten lenen omdat plannen niet altijd haar sterkste kant was. En natuurlijk Foefie, de legendarische gele knuffelhond die nooit vervangen kon worden, hoe vaak haar ouders dat ook geprobeerd hebben.

Naast mooie anekdotes werd stilgestaan bij de mensen die belangrijk waren: familie, vrienden en getuigen. Wat hun getuigen voor hen betekenen en waarom juist zij vandaag aan hun zijde mochten staan.

En natuurlijk het liefdesverhaal zelf. De manier waarop zij elkaar ontmoetten in Brussel, met een ongemakkelijke knuffel die uiteindelijk veranderde in volledige vertrouwdheid. Daarna volgden hun avonturen samen, zoals het beruchte camper-avontuur dat voortijdig eindigde met een overnachting op een grimmig depot in plaats van een idyllische camping.

Het verhaal vond zijn hoogtepunt bij het aanzoek in Zwitserland: twee vrouwen op een rots, een uitzicht om stil van te worden en een ring die precies op het juiste moment uit een jaszak werd gehaald. Puur, eerlijk en helemaal passend bij wie zij zijn.

Dit was zo’n bruiloft waar ik als BABS alles in kwijt kon: humor, persoonlijkheid, emotie en vooral heel veel liefde.

Zelf hebben zij de samenwerking met mij als trouwambtenaar als volgt ervaren:

“Sven, een babs naar ons hart! Meteen een erg gezellige klik bij de eerste kennismaking, heel gemoedelijk met een lekker hapje en drankje. Na verschillende gesprekken heeft hij een prachtig verhaal gebracht op onze trouw. Een verhaal met de nodige humor, emotie en interactie. Paste perfect bij ons! We hebben hier fantastische herinneringen aan overgehouden, en onze gasten ook. Die gaven na de trouw de nodige complimenten over onze babs! Sven zal het druk hebben de komende jaren ;)”